Tag: polish

Co mają ze soba wspólnego i w jakim kontekście do siebie stoją:

– miedzynarodowość (np. terroryzmu);
– terroryzm (np. państwowy)
– solidarność (np. z terroryzmem państwowym)
– oraz … butelka wypełniona benzyną, z której wystaje kawałek materiału, którego drugi koniec jest zanurzony w cieczy, która to butelka, stanowiąca od dziesiątek już lat prosty, pospolity i łatwy do przygotowania materiał zapalny, staje się symbolem nowej krucjaty systemu (nie)sprawiedliwości?

O tym, parę słów wywołanych informacjami z Belgradu.
Informacjami, które nas (nie)zaskoczyły.

Dla ludzi ceniących sobie takie wartości jak wolność i sprawiedliwość społeczna solidaryzowanie się z szóstką z Belgradu leży jak na dłoni. Mimo to, solidaryzując się z tymi wspaniałymi ludźmi, spójrzmy na obecne kroki władz serbskich z perspektywy, którą same nam słusznie zasugerowały, mówiąc w swoim lokalnym kontekście o MIĘDZYNARODOWYM terroryzmie.

W Berlinie trwa właśnie w tych dniach proces przeciwko dwóm młodym osobom za rzekome rzucenie koktajta mołotowa w stronę policji podczas zamieszek pierwszomajowych tego roku na dzielnicy Kreuzberg. Oskarżenie brzmi: próba zabójstwa. Jeszcze jakiś czas temu za rzucenie w trakcie zamieszek w stronę policji koktajla molotowa należałoby się spodziewać w Berlinie zarzutu próby ciężkiego uszkodzenia ciała (zupełnie inny wymiar ewentualnego wyroku).

Ta zmiana podejścia władzy do tej formy jej konfrontowania musi mieć swój powód. Aby poznać ten powód musimy postarać się zrozumieć kontekst.

A kontekst ten lepiej widać przez szkło belgradzkiej, a nie berlińskiej butelki (z benzyna).

A jest on, tak jak podpowiadają nam nieświadomie władze serbskie , zarówno lokalny jak i międzynarodowy.

Kontekst lokalny wynika z coraz większego wpływu myśli i praktyki anarchistycznej wśrod środowisk pracowniczych w Serbii, wpływu który jest przypisywany, i chyba całkiem trafnie, gronu działaczy do którego aresztowana szóstka należy. W takim kontekście, z perspektywy sfer obawiających się anarchizacji, a zatem i radykalizacji serbskich środowisk pracowniczych, każdy sposób na przerwanie takiego procesu wydaje się dobry.

Kontekst międzynarodowy nie jest już tak czytelny. Ale już przy wstępnym zestawieniu i analizie pewnych wydarzeń ostatniego okresu w Europie, jest także do zaobserwowania. W wielu krajach Europy organy państwowe odpowiedzialne za kontrolowanie społeczeństw obserwują z rosnącym niepokojem od jakichś 2 lat powracającą radykalizację form oddolnych interwencji społecznych. Jest ona wciąż powolna i ich poziom nie osiągnął być może jeszcze nawet tego z lat 80-ych zeszłego stulecia (nie wspominając już o 60-ych i 70-ych), ale zauważalna. Po radykalniejsze środki wystąpień publicznych i akcji sięgają tak środowiska pracownicze, jak wszelakie ugrupowania komunistyczne. Także grupy i środowiska anarchistyczne.

W specjalistycznych raportach służb bezpieczeństwa pojawiły się, prawdopodobnie nie mijające się z prawdą sugestie, o coraz większym wpływach skutecznych metod walki stosowanych tak konsekwentnie jak masowo przez dynamicznie rozwijający się ruch anarchistyczny w Grecji.

Ewentualne zradykalizowanie i rozpowszechnianie się metod konfrontacji z państwową i kapitalistyczną przemocą w całej Europie jest czymś na co elity rządzące w żadnym kraju nie mają ochoty. A już na pewno nie w okresie nakręcającego się kryzysu ekonomicznego i jego wpływu na nastroje społeczne.

I tu pojawiają się momenty, w których oba konteksty się spotykają.

Lokalna anarchizacja środowisk pracowniczych w Serbii materializuje się w ramach lokalnej oddolnej społecznej odpowiedzi na międzynarodowy (globalny) kryzys ekonomiczny wywołany właśnie przez międzynarodowe sfery, które to, konsekwentnie międzynarodowo, decydują się na zabiegi podkręcania śrub państwowych represyjnych maszynerii.

Przyglądając się przykładom z Belgradu i Berlina (w Berlinie protesty pierwszomajowe tego roku były również o wiele silniejsze niż jeszcze przed wystąpieniem kryzysu, a także wybuchem grudniowej rebelii w Grecji), a w ostatnim okresie także z Francji i Włoch (preparowanie i przypinanie anarchistom nowych, konstruktów – “międzynarodowy terroryzm” i wymiaru oskarżeń – “próba zabójstwa”) można się domyślać, iż kryje się za nimi tak dobrze znana z historii strategia mająca na celu za jednym zamachem zastraszenie społecznych anarchistów, jak i odcięcie ich od reszty buntujących się grup społecznych.

Patrząc przez ten pryzmat na sytuację zaistniałą w Belgradzie, wyłania się dość jednoznaczna konieczność reakcji. Niezależnie od tego, kto rozbił butelkę z benzyną o fasadę ambasady greckiej w Belgradzie (solidaryzując się w zdecydowany, a zarazem nikomu nie czyniący krzywdy, a zatem piękny, sposób z walką wymierzoną w więzienny dramat odbywający się w Grecji), nie wolno pozwolić na normalizowanie się tego nowego wymiaru państwowych represji.

To szczególnie ważny moment i wiele społeczności powinno rozważnie, solidarnie, ale też zdecydowanie i ofensywnie zareagować. Kto wie bowiem, czy w najbliższych miesiącach i polskie władze, ośmielone przykładami z innych krajów, nie zarzucą jakiejś grupie lokalnych działaczy pracowniczych czy anarchistycznych podobnych oskarżeń w związku z jakimś wydarzeniem czy wręcz oświadczeniem. Kto wie, czy wręcz nie spreparują jakiegoś zdarzenia, jeżeli tylko jakieś grupy społeczne nie zechcą się anarchizować, aby móc wypuścić z piwnicy swoje ukochane bestie: kontroli, karania i represjonowania.

Podczas gdy dla większości ludzi najniebezpieczniejszym terroryzmem o międzynarodowym charakterze pozostaje terror państwowy. Utrzymywanie przy użyciu wszelkich dostępnych metod i środków, i wbrew woli całych rzesz ludzi, państwowego monopolu na przemoc.

Zresztą właśnie się o tym ponownie przekonujemy.

Uwolnić natychmiast anarchistów z Belgradu!

***

Veronika

Grupa profesorów z Uniwersytetu w Belgradzie, wraz ze znanymi osobistościami ze świata kultury, wystosowała list otwarty do rządu, wyrażając swoje zaniepokojenie oskarżeniem 6 aresztowanych w Belgradzie anarchistów o “międzynarodowy terroryzm”.

Profesorowie skrytykowali podwójne standardy stosowane w tej sprawie, co jest ich zdaniem umotywowane bieżącą polityką. Jasno jednak zaznaczyli, że nie popierają aktu wandalizmu przeciwko Greckiej Ambasadzie.

Sygnatariusze odnieśli się do protestów z 21 lutego 2008 r., kiedy to po ogłoszeniu niepodległości przez Kosowo ambasada USA została zaatakowana przez demonstrantów, w wyniku czego budynek został dość poważnie zniszczony przez ogień, a jedna osoba zmarła. Nikt nie został oskarżony o popełnienie poważnego przestępstwa w tamtej sprawie.

Jednocześnie, władze serbskie określiły zniszczenie jednego okna za pomocą dwóch butelek z benzyną, które się nie zapaliły, jako akt “międzynarodowego terroryzmu”.

Według autorów listu, Kodeks Karny Republiki Serbskiej musi zostać zmieniony, by osoby, które dopuściły się ludobójstwa i zbrodni wojennych zostały ukarane. Zwrócili oni też uwagę, że stosunek organów ścigania do tych dwóch spraw jasno wskazuje, że obecny rząd próbuje poprawić swoje notowania wśród nacjonalistycznie nastawionego elektoratu. „Skutkuje to wzmacnianiem szowinistycznych i skrajnie prawicowych tendencji w naszym społeczeństwie” – napisali.

W 2001 r., ostatnim razem, kiedy w Belgradzie odbyła się parada na rzecz praw homoseksualistów, została ona brutalnie zaatakowana przez faszystów. W Polsce nieraz zdarzały się próby pobicia uczestników Parady Równości, czy rzucania przedmiotami w tłum, ale w Moskwie czy w Belgradzie, poziom brutalności wobec demonstracji gejowskich był o wiele wyższy.

Pamiętam, co się stało w Belgradzie w 2001 r. ponieważ także doszło do incydentu z anarchistami z Inicjatywy Anarchosyndykalistycznej, a faszystami. Nasz kolega, Rata, który teraz siedzi w areszcie w Belgradzie za sfingowane zarzuty, który został nazwany “międzynarodowym terrorystą”, był na tej paradzie i starł się z faszystami. Dość głośno wtedy występował we wszystkich mediach przeciwko faszystowskiej przemocy.

Aktywiści LGBT od 8 lat chcieli zorganizować kolejną demonstrację, ale bali się, że nie będą mogli zagwarantować bezpieczeństwa demonstracji. W tym roku jednak zaplanowano demonstrację… z udziałem aktywistów antyfaszystowskich. Przypuszczamy, że m.in. chodzi o naszych zatrzymanych kolegów.

W ostatnich dniach, faszyści bardzo aktywnie działają i organizują kolejny atak. Ataki na demonstrację planują otwarcie w internecie. Dlatego władze miasta odwołały paradę dla “bezpieczeństwa uczestników”. Ta decyzja jednak nastąpiła po kilku nieudanych próbach nacisku na organizatorów, aby sami odwołali manifestację. Policja spotkała się kilka razy w zeszłym tygodniu i powiedziała organizatorom wprost, że nie będą chronić uczestników parady. Oprócz tego, poinformowano organizatorów, że będą odpowiedzialni finansowo za straty spowodowane przez kontrmanifestantów. Gdyby chuligani, czy faszyści zaatakowaliby paradę i coś zniszczyli, ofiary musiałyby za to zapłacić.

Organizatorzy manifestacji natomiast domagali się, aby władze działały przeciw organizacjom i osobom, którzy im zagrażały. W internecie np. opublikowane są groźby i plany ataków, nawoływanie do ataków itd. Władze jednak nie będą tych ludzi ścigać, ponieważ to tylko jest “dyskusja publiczna”.

Ja osobiście nie prosiłabym policji o ściganie tych ludzi, jednak nie czas teraz na debatę o roli policji. Nie mogę nie zareagować na wyraźną hipokryzję władz. Z jednej strony, symboliczny atak (rozbita szyba oraz trochę graffiti) na greckiej ambasadzie jest traktowana jako “międzynarodowy terroryzm”. Natomiast, otwarte groźby ataku na ludzi to tylko “dyskusja publiczna”.

Oznacza to, że władze nadal aktywnie wspierają nienawiść i przemoc. Aktywnie wspierają te same środowiska skrajnie nacjonalistyczne i faszystowskie, które były tak silne w Serbii od czasu wojny. Rząd Tadicia stara się przekonać świat, że jest inaczej, że jest “demokratyczny” itd. ale w ostatnich czasach, coraz bardziej przesuwał się w stronę skrajnych nacjonalistów.

Członkowie ASI będący nadal na wolności, w oświadczeniu przeczytanym podczas protestu solidarnościowego w Belgradzie dwa tygodnie temu, odnieśli się do innego incydentu, który miał miejsce w Belgradzie. Rok temu, środowisko nacjonalistyczne zaatakowało ambasadę USA. Widziałam zdjęcie po ataku i można stwierdzić, że szkody były o wiele razy większe, niż te, które dotknęły ambasadę grecką. Nawet ktoś zginał w wyniku ataku. Zarówno anarchiści, jak i intelektualiści, którzy ich bronią, przypominają, że nikt nie musiał odpowiadać za ten atak w sądzie.

Co oznacza, że serbskie władze aktywnie wspierają przemoc… kiedy ofiarą ma być homoseksualista. Wspierają “ataki” na ambasady…. kiedy nie zgadzają się na politykę tego rządu. Wspierają to… bo wspierają politykę nacjonalistów wszystkich rodzajów oraz faszystów. A z takimi władzami nawet liberałowie powinni walczyć.

Akai